Date: 7/6/2016

• Source: https://www.ibz.rrn.fgov.be/fr/commissions/publicite-de-ladministration/avis/2016/ADVIES-2016-50.pdf
• Copie locale: advies-2016-50.pdf

 Commissie voor de toegang tot en het
 hergebruik van bestuursdocumenten

       Afdeling openbaarheid van bestuur




                      7 juni 2016




                  ADVIES 2016-50

    met betrekking tot de weigering om toegang te
verlenen tot de jaarrekeningen en jaarverslagen van de
                 orde van Architecten
                     (CTB/2016/47)
                                                                          2

1. Een overzicht

1.1 Bij mail van 28 april 2016 vraagt de heer X aan de heer Wolfs,
regeringscommissaris van de Orde van Architecten om de jaarrekeningen
en jaarverslagen van de Orde van Architecten voor de drie recentste,
afgesloten boekjaren.

1.2 Bij mail van 11 mei 2016 antwoordt de heer Edwin Wolfs dat hij geen
kennis heeft van een officieel jaarverslag van de nationale raad van de
orde van architecten. Wat de jaarrekeningen betreft is deze van 2015 nog
niet aan de nationale raad voorgelegd voor goedkeuring. Bovendien
verwijst hij de aanvrager door naar de nationale raad van de orde van
architecten.

1.2. Omdat hij het niet eens is met dit standpunt, dient de heer X bij mail
van 4 mei 2016 een verzoek tot heroverweging in bij de
regeringscommissaris van de Orde der Architecten. Bij mail van dezelfde
dag dient hij behoorlijk daartoe gemachtigd ook een verzoek om advies
in bij de Commissie voor de toegang tot en het hergebruik van
bestuursdocumenten, afdeling openbaarheid van bestuur, hierna
Commissie genoemd.

2. De ontvankelijkheid van de adviesaanvraag

De Commissie oordeelt dat de aanvrager voldaan heeft aan de wettelijke
vereiste van de gelijktijdigheid van het verzoek tot heroverweging aan de
regeringscommissaris voor de Orde van Architecten en van het verzoek
om advies aan de Commissie. Het verzoek om advies is bijgevolg
ontvankelijk.

3. De gegrondheid van de adviesaanvraag

Artikel 32 van de Grondwet en de wet van 11 april 1994 betreffende de
openbaarheid van bestuur huldigen principieel het recht van toegang tot
alle bestuursdocumenten. De toegang tot bestuursdocumenten kan
slechts worden geweigerd wanneer het belang ontbreekt voor de toegang
tot een document van persoonlijke aard en wanneer één of meer
uitzonderingsgronden kan of moet worden ingeroepen die zich bevinden
in artikel 6 van de wet van 11 april 1994 en dit inroepen in concreto en
op     pertinente    wijze    kan     worden      gemotiveerd.   Slechts
                                                                          3

uitzonderingsgronden die bij wet zijn opgelegd kunnen worden
ingeroepen en bovendien geldt dat ze beperkend geïnterpreteerd moeten
worden (Arbitragehof, arrest nr. 17/97 van 25 maart 1997, overweging
B.2.1 en 2.2 en Arbitragehof, arrest nr. 150/2004 van 15 september 2004,
overweging B.3.2).

Er kan geen twijfel over bestaan dat een regeringscommissaris als een
federale administratieve overheid moet worden beschouwd en bijgevolg
onder het toepassingsgebied valt van de wet van 11 april 1994.

Dit betekent dat alle documenten die hij in zijn bezit heeft en hij op
grond van zijn toezichtsrol ontvangt, bestuursdocumenten zijn. Onder
het begrip bestuursdocument vallen alle beschikbare informatie,
waaronder “verslagen, studies, zelf van niet-ambtelijke adviescommissies,
sommige notulen en processen-verbaal, statistieken, administratieve
richtlijn, omzendbrieven, contracten, (…) waarover een overheid
beschikt”. (Parl. St. Kamer, 1992-1993, nr. 1112/1, 3 en 4). Het is niet
vereist dat een bestuursdocument tot stand is gebracht door diegene die
het document in zijn bezit heeft. Hieruit kunnen twee dingen worden
afgeleid. Enerzijds geldt het recht van toegang tot bestuursdocumenten
slechts voor die documenten die hij in zijn bezit heeft; anderzijds kan hij
niet doorverwijzen naar de instelling die de documenten heeft opgesteld
als hij deze in zijn bezit heeft.

Voor zover de regeringscommissaris bestuursdocumenten in zijn bezit
heeft, moet hij zelfstandig oordelen of er één of meer
uitzonderingsgronden de openbaarmaking verhinderen en wanneer hij
meent dat één of meer van hen moeten worden ingeroepen hij een
afdoende motivering in concreto kan aanvoeren voor zijn
weigeringsbeslissing.

De Commissie wenst verder te herinneren aan het principe van de
gedeeltelijke openbaarmaking op grond waarvan slechts informatie die
onder een uitzonderingsgrond valt, aan de openbaarmaking kan worden
onttrokken. Alle andere informatie moet openbaar worden gemaakt.

Brussel, 7 juni 2016.
   F. SCHRAM                                              M. BAGUET
   secretaris                                             voorzitster