Date: 11/7/2011

• Source: https://www.ibz.rrn.fgov.be/fr/commissions/publicite-de-ladministration/avis/2011/ADVIES-2011-294.pdf
• Copie locale: advies-2011-294.pdf

Commissie voor de toegang tot en het
hergebruik van bestuursdocumenten

    Afdeling openbaarheid van bestuur




                   11 juli 2011




               ADVIES 2011-294

  over de weigering om toegang te verlenen tot
            vertrouwelijke adviezen
                  (CTB/2011/295)
                                                                       2

   1. Een overzicht

Bij mail van 28 juni 2011 vroeg de heer X aan de Hoge Gezondheidsraad
om een kopie te verkrijgen van de vertrouwelijke adviezen die de Hoge
Gezondheidsraad in de jaren 2009, 2010 en 2011 heeft geformuleerd.

Bij mail van 29 juni 2011 weigert de Hoge Gezondheidsraad de toegang
tot de gevraagde adviezen omdat ze vertrouwelijk zijn.

Bij mail van 29 juni 2011 verzoekt de heer X dat de Hoge
Gezondheidsraad zijn beslissing zou heroverwegen en tegelijkertijd
vraagt hij de Commissie voor de toegang tot en het hergebruik van
bestuursdocumenten, afdeling openbaarheid van bestuur, hierna
Commissie genoemd, om een advies.

   2. De ontvankelijkheid van de adviesaanvraag

De Commissie stelt vast dat de aanvrager tegelijkertijd zijn verzoek tot
heroverweging en zijn verzoek om advies heeft ingediend. Bovendien
heeft de vraag geen betrekking op een verzoek om toegang tot een
document van persoonlijke aard, zodat de aanvrager geen belang diende
aan te tonen.

De Commissie is dan ook van oordeel dat het verzoek om advies
ontvankelijk is.

Het verzoek om advies is echter slechts ontvankelijk voor zover de
gevraagde informatie niet als milieu-informatie moet worden
gekwalificeerd. De toegang tot milieu-informatie wordt geregeld door de
wet van 5 augustus 2006 betreffende de toegang van het publiek tot
milieu-informatie. De toepassing van deze wet sluit de toepassing van de
wet van 11 april 1994 betreffende de openbaarheid van bestuur uit. Het
begrip “milieu-informatie” in de wet van 5 augustus 2006 is een heel
ruim begrip dat als volgt is gedefinieerd:
“elke informatie, ongeacht de drager en in welke materiele vorm ook,
waarover een milieu-instantie beschikt, betreffende:
a) de toestand van elementen van het milieu, zoals de atmosfeer, de
lucht, de bodem, het land, het water, het landschap, de natuurgebieden,
met inbegrip van vochtige biotopen, kust- en zeegebieden, de biologische
                                                                           3

diversiteit en haar componenten met inbegrip van de genetisch
gemodificeerde organismen en de interactie tussen deze elementen;
b) de toestand van de gezondheid en de veiligheid van de mens met
inbegrip van de verontreiniging van de voedselketen, de
levensomstandigheden van personen, voorzover zij worden of kunnen
worden aangetast door de onder a) bedoelde elementen van het milieu
of, via deze elementen, door een van de factoren zoals bedoeld onder d)
of door de maatregelen en activiteiten zoals bedoeld onder e) ;
c) de toestand van waardevolle cultuurgebieden en bouwwerken,
voorzover zij worden of kunnen worden aangetast door de onder a)
bedoelde elementen van het milieu of, via deze elementen, door een van
de factoren zoals bedoeld onder d) of door de maatregelen en activiteiten
zoals bedoeld onder e) ;
d) factoren, zoals stoffen, energie, geluid, straling of afval, met inbegrip
van radioactief afval, emissies, lozingen en ander vrijkomen in het milieu
van stoffen die de toestand van elementen van het milieu zoals bedoeld
onder a) of de toestand van de gezondheid en de veiligheid van de mens
zoals bedoeld onder b) aantasten of waarschijnlijk aantasten;
e) maatregelen en activiteiten die uitwerking hebben of kunnen hebben
op het onder a), b), c) of d) bedoelde elementen;
f) maatregelen en activiteiten die tot doel hebben de toestand van
elementen van het milieu zoals bedoeld onder a), de toestand van de
gezondheid en de veiligheid van de mens zoals bedoeld onder b) of de
waardevolle cultuurgebieden en bouwwerken zoals bedoeld onder c) in
stand te houden, te beschermen, te herstellen, te ontwikkelen, en druk
erop te voorkomen, in te perken of te compenseren;
g) kosten-baten - en andere economische analyses en veronderstellingen
die worden gebruikt in het kader van de onder e) en f) bedoelde
maatregelen en activiteiten;
h) verslagen over de toepassing van de milieuwetgeving.”

   3. De gegrondheid van de adviesaanvraag

Artikel 32 van de Grondwet en de wet van 11 april 1994 betreffende de
openbaarheid van bestuur huldigen de principiële openbaarheid van alle
bestuursdocumenten. Het begrip “bestuursdocument” is heel ruim
gedefinieerd en slaat op “alle informatie, in welke vorm ook, waarover
een administratieve overheid beschikt”. In een eerder advies, meer
bepaald Avies nr. 2010-45, oordeelde de Commissie dat de Hoge
                                                                        4

Gezondheidsraad als een administratieve overheid in de zin van artikel
14 van de RvS-wet moet worden gekwalificeerd.

Slechts wanneer uitzonderingsgronden die voorkomen in artikel 6 van
de wet van 11 april 1994 kunnen of moeten worden ingeroepen en in
concreto en op pertinente wijze kunnen worden gemotiveerd, kan de
openbaarmaking worden geweigerd. De Commissie is van oordeel dat het
gegeven dat het om vertrouwelijke adviezen gaat op zich nog niet
betekent dat ze onder één van de in artikel 6 van de wet van 11 april
1994 vermelde uitzonderingsgronden vallen. De wet van 11 april 1994
beschermt immers niet de vertrouwelijkheid op zich, maar de
vertrouwelijkheid in relatie tot een bepaald belang. Bovendien zijn de
belangen onderworpen aan de schadetest voor de uitzonderingsgronden
in artikel 6, § 2, wat betekent dat het belang zelf niet wordt beschermd,
maar dat de openbaarmaking slechts kan worden geweigerd wanneer de
openbaarmaking schade toebrengt aan het beschermde belang. Voor de
uitzonderingsgronden in artikel 6, § 1 komt daar bovenop dat moet
worden nagegaan of het algemeen belang dat gediend is met de
openbaarmaking niet zwaarder doorweegt dan het beschermde belang.

Voor zover de Hoge Gezondheidsraad geen uitzonderingsgronden
inroept en motiveert, is zij ertoe gehouden om de gevraagde adviezen
openbaar te maken.

Ook wanneer zij van mening is dat bepaalde informatie aan de
openbaarmaking kan of moet worden onttrokken, geldt het principe van
de gedeeltelijke openbaarmaking. Dit houdt in dat alle informatie in een
bestuursdocument die niet onder een uitzonderingsgrond valt,
vooralsnog openbaar moet worden gemaakt.


Brussel, 11 juli 2011.




   F. SCHRAM                                              J. BAERT
   secretaris                                             voorzitter